Αυτή η συνταγή για αφράτους κουραμπιέδες μου φέρνει τόσες αναμνήσεις! Από μικρός τρελαινόμουν για κοουραμπιέδες και περίμενα πως και πως να μπω στην κουζίνα με την μαμά μου και να φτιάξουμε αυτούς τους φανταστικούς κουραμπιέδες που έτσι και ξεκινήσεις να τρως δεν μπορείς να σταματήσεις.
Έχουμε το βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου (θ.δ). Δεν θέλουμε να είναι λιωμένο απλά να είναι μαλακό τόσο ώστε να χτυπηθεί καλά.
Βάζουμε το βούτυρο στο μίξερ μαζί με την άχνη και χτυπάμε σε δυνατή ταχύτητα (περίπου 10 λεπτά), μέχρι να αφρατέψει παρα πολύ το βούτυρο και να γίνει μαλακό και βέλούδινο. Σαν ένα σύννεφο βουτύρου.
Κοσκινίζουμε το αλεύρι και ψιλοκόβουμε το καβουρδισμένο αμύγδαλο.
Μόλις έχει αφρατέψει και ασπρίσει το βούτυρο ρίχνουμε την βανίλια, τον κρόκο και έπειτα το κονιάκ. Εάν χρειαστεί σκάβουμε καλά τα τοιχώματα του μίξερ και εάν χρησιμοποιούμε επιτραπέζιο μίξερ τότε αλλάζουμε το εργαλείο από σύρμα που είχαμε σε ''φτερό''(Κ) που είναι για ζύμες μπισκότου. Ωστόσο εάν χρησιμοποιείται μίξερ χειρός συνεχίζετε κανονικά με τα σύρματα.
Στην συνέχεια διαλύουμε την σόδα στο χυμό λεμονιού και το ρίχνουμε κατευθείαν στο μίξερ.Προσθέτουμε και το αμύγδαλο.
Ρίχνουμε το αλεύρι σιγά σιγά με μια μεγάλη κουτάλα ενώ χτυπάμε σε χαμηλή ταχύτητα μέχρι να γίνει μια απαλή και εύπλαστη ζύμη. Προσοχή Αφού βάλουμε τα πρώτα 650 γρ αλεύρι, ανοίγουμε και κοιτάμε την ζύμη μας για να δούμε σε τι φάση βρίσκεται. Αναλόγως με το βούτυρο που θα βάλουμε, μπορεί να πάρει από 750 έως 850 γρ αλεύρι. Ώστε να έχουμε αυτή την εύπλαστη απαλή ζύμη που βλέπουμε και στο βίντεο.
Πλάθουμε κουραμπιεδάκια σε ότι σχήμα θέλουμε. Εάν κάνουμε στρογγυλά πατάμε λίγο με το δάχτυλο μας στο κέντρο ώστε να κάτσει η άχνη μετά. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς, στον αέρα, μεσαία σχάρα, για 20-25 λεπτά ανάλογα το μέγεθος. Όσο πιο μεγάλα είναι τόσο πιο πολύ χρόνο θέλουν.
Όταν τους βγάλουμε από τον φούρνο, τους αφήνουμε να κρυώσουν και μετά τους περνάμε από την κοσκινισμένη άχνη που την έχουμε ανακατέψει με τις βανίλιες.
Το 50% της επιτυχίας ενός κουραμπιέ οφείλεται στο πόσο καλά θα χτυπηθεί το βούτυρο.
Ingredients
Directions
Έχουμε το βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου (θ.δ). Δεν θέλουμε να είναι λιωμένο απλά να είναι μαλακό τόσο ώστε να χτυπηθεί καλά.
Βάζουμε το βούτυρο στο μίξερ μαζί με την άχνη και χτυπάμε σε δυνατή ταχύτητα (περίπου 10 λεπτά), μέχρι να αφρατέψει παρα πολύ το βούτυρο και να γίνει μαλακό και βέλούδινο. Σαν ένα σύννεφο βουτύρου.
Κοσκινίζουμε το αλεύρι και ψιλοκόβουμε το καβουρδισμένο αμύγδαλο.
Μόλις έχει αφρατέψει και ασπρίσει το βούτυρο ρίχνουμε την βανίλια, τον κρόκο και έπειτα το κονιάκ. Εάν χρειαστεί σκάβουμε καλά τα τοιχώματα του μίξερ και εάν χρησιμοποιούμε επιτραπέζιο μίξερ τότε αλλάζουμε το εργαλείο από σύρμα που είχαμε σε ''φτερό''(Κ) που είναι για ζύμες μπισκότου. Ωστόσο εάν χρησιμοποιείται μίξερ χειρός συνεχίζετε κανονικά με τα σύρματα.
Στην συνέχεια διαλύουμε την σόδα στο χυμό λεμονιού και το ρίχνουμε κατευθείαν στο μίξερ.Προσθέτουμε και το αμύγδαλο.
Ρίχνουμε το αλεύρι σιγά σιγά με μια μεγάλη κουτάλα ενώ χτυπάμε σε χαμηλή ταχύτητα μέχρι να γίνει μια απαλή και εύπλαστη ζύμη. Προσοχή Αφού βάλουμε τα πρώτα 650 γρ αλεύρι, ανοίγουμε και κοιτάμε την ζύμη μας για να δούμε σε τι φάση βρίσκεται. Αναλόγως με το βούτυρο που θα βάλουμε, μπορεί να πάρει από 750 έως 850 γρ αλεύρι. Ώστε να έχουμε αυτή την εύπλαστη απαλή ζύμη που βλέπουμε και στο βίντεο.
Πλάθουμε κουραμπιεδάκια σε ότι σχήμα θέλουμε. Εάν κάνουμε στρογγυλά πατάμε λίγο με το δάχτυλο μας στο κέντρο ώστε να κάτσει η άχνη μετά. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς, στον αέρα, μεσαία σχάρα, για 20-25 λεπτά ανάλογα το μέγεθος. Όσο πιο μεγάλα είναι τόσο πιο πολύ χρόνο θέλουν.
Όταν τους βγάλουμε από τον φούρνο, τους αφήνουμε να κρυώσουν και μετά τους περνάμε από την κοσκινισμένη άχνη που την έχουμε ανακατέψει με τις βανίλιες.
Το 50% της επιτυχίας ενός κουραμπιέ οφείλεται στο πόσο καλά θα χτυπηθεί το βούτυρο.
Αυτή η συνταγή για αφράτους κουραμπιέδες μου φέρνει τόσες αναμνήσεις! Από μικρός τρελαινόμουν για κοουραμπιέδες και περίμενα πως και πως να μπω στην κουζίνα με την μαμά μου και να φτιάξουμε αυτούς τους φανταστικούς κουραμπιέδες που έτσι και ξεκινήσεις να τρως δεν μπορείς να σταματήσεις.